Is het nu zoveel anders om kinderen op te voeden dan dat het vroeger was?
Misschien wel met sommige dingen; vroeger hadden ze geen social media, bijna nog geen computers en internet wat is dat in hemelsnaam.
Maar doordat er geen mobiele telefoons waren, moest je afwachten of zoon/dochter thuis zou komen op het afgesproken moment en kon je niet even checken waar zij/hij uithing.
Toch wilde ouders vroeger dezelfde dingen als wij nu willen…en dat is dat onze kinderen gelukkig zijn en blijven, daar willen we ALLES voor doen…Toen en nu!
Ze moeten het zelf leren en dat betekent dus loslaten. (Daar heb je dat woord weer).
Bang zijn dat ze in zeven sloten tegelijk lopen, verkeerde vrienden krijgen, dingen doen die jij liever niet zou willen zien, of (tijdelijk) afstand van je nemen.
Dat is ook loslaten en tegelijk vertrouwen hebben.
Hoe moeilijk is het om dat vertrouwen niet te verliezen, dat het weer goed komt na een tijdje, als ze “uitgeraasd” zijn. Elkaar als ouders daarin blijven steunen om dat geloof niet te verliezen.
HOPEN dat alle liefde en energie die je erin hebt gestopt er “later” uitkomt. Om dan te horen dat je het als ouder niet slecht gedaan hebt…..
en jij daar dan staat met een grote glimlach om je mond!