Laatst werd onze jongste midden in de nacht wakker, omdat hij niet kon slapen….Hoe dan! denk ik dan, je slaapt al vanaf 20.30 uur of zo.
Maar goed hij meldt zich rond half 4 aan mijn bed. Hij zegt dat hij niet kan slapen en ik reageer meteen met; ga even wat drinken en plassen en dan weer lekker slapen.
De volgende ochtend zeg ik tegen hem, wat was dat vannacht? Hij zegt ik kon niet slapen, ik antwoord.. en dan denk je ik ga mama dat even vertellen!
Ja zegt ie je was toch wakker, want je antwoordde meteen! Ja duhhh!
Ik vertel de jongens dat vanaf het moment dat ze zijn geboren ik constant AAN sta en dus elk geluidje hoor.
Of ze nu ’s nachts gaan plassen, vroeg uit hun bed komen, of toen ze nog kleiner waren elk kuchje en zuchtje.
Het zal zeker niet geholpen hebben dat we een baby en later een peuter hadden die slecht sliep en dus regelmatig om mama riep. Dat mijn slaapritme daardoor enigszins verstoord is geraakt.
Maar goed het is dus wel een feit dat ik als moeder constant AAN sta. Zelfs als ik een dag/avond weg ben wordt er druk ge appt om dingen te vragen of te zeggen. Dat vind ik dan wel weer schattig eerlijk gezegd.
Die navelstreng is nog steeds intact zullen we maar zeggen hihihi.
Toch is het belangrijk om soms even UIT te staan en de dagelijkse dingen over te laten aan de vader, opa en oma of iemand anders die je vertrouwd…..
gewoon om even OP TE LADEN.